Bjørt og Eydna í litfagra húsinum á Vallingaváli. Myndin fekk meg at hugsa um áhugaverda brotið í bókini "Kvinde, hvorfor græder du?" eftir Kathrine Lilleør, sum eru søgur úr lívi hennara. Har skrivar hon m.a.:
"Men at seta børnum mørk kann vera sera torført fyri eitt ættarlið, sum er so upptikið av pippileiklutinum, sum vit eru. Vit fara útferð í tættstúgvaðum bilum við ýlandi børnum fleiri tímar upp til svenska Pippilandið, har smábørnini í familjuni gánandi líta at einum anti-autoriteti, har eingin skal siga nøkrum nakað. Har hon sjálv skal avgera alt. Altíð. Eg eri ikki í iva um, at Pippi, tá ið hon kom fram í 1945, var eitt vælkomið slag ímóti teimum trimum R'unum: Ró, reinleiki og reglusemi. Hon hevur veruliga luftað út í hørðu siðvenjuni í barnauppalingini, sum av og á var meiri lík hundavenjing.
Men børn verða ikki longur bundin til pottin, og Pippi er langtsíðani vaksin. Hon hevur vunnið stórsigur. Og tað er trupulleikin við mótstøðurørsluni. Teimum manglar altíð nakrar millumrokningar, tá ið tey møta veruleikanum. Við Pippirørsluni gerst trupulleikin: Um øll skulu ráða, hvør skal so vera tann, sum letur seg ráða yvir? Hvør vil vera Tommy og Annika?
Eingin. Men foreldrini at teimum 3 ára gomlu eru sum skapt til leiklutin. Og tað, sum er ørkymlandi við hesum er, at tey ikki so mikið sum mótmæla..." (Leyslig týðing)
Ferðin í Vimmerby var annars framúr og kann viðmælast øllum - bæði vaksnum og børnum.
Eingin. Men foreldrini at teimum 3 ára gomlu eru sum skapt til leiklutin. Og tað, sum er ørkymlandi við hesum er, at tey ikki so mikið sum mótmæla..." (Leyslig týðing)
Ferðin í Vimmerby var annars framúr og kann viðmælast øllum - bæði vaksnum og børnum.
No comments:
Post a Comment